|
Door: Wim Steijaert
Juni 2002
De pelgrimstocht naar Santiago de Compostela
 Het idee voor deze fietstocht dateert reeds van enkele jaren geleden. Na het einde van mijn werkzame leven bij de brandweer, in verband met functioneel leeftijd ontslag, heb ik voldoende tijd beschikbaar om de tocht te maken. Tevens ervaar ik het als een mooie afsluiting van deze periode in mijn leven. Bij mijn afscheidsreceptie heb ik van mijn collega's de boekjes met de routebeschrijving van de St. Jacobsfietsroute cadeau gekregen. Ik word lid van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.
 Dit is noodzakelijk voor het verkrijgen van de pelgrimspas, de Credential del Pelegrino. De pelgrimspas is een aanbevelings-brief en bewijst dat men als pelgrim onderweg is naar Santiago. Hierin wordt opgeroepen om een pelgrim zoveel mogelijk te helpen bij zijn tocht en het geeft recht op een slaapplaats en soms het gebruik van een maaltijd in een refugio of een albergue de pelegrino op de Camino, het Spaanse deel van de route. Deze refugio's zijn goedkoop omdat ze worden gerund door vrijwilligers en vergelijkbaar met een eenvoudige jeugdherberg. De pelgrim die te voet onderweg is heeft hierbij voorrang op de fietser. De pelgrimspas kan onderweg van stempels worden voorzien. Bij de aankomst in Santiago is dit het bewijs dat de pelgrimstocht is volbracht en kan men de Compostelana krijgen, een op naam gesteld certificaat van de geestelijkheid.
 Enkele weken voor het vertrek krijgt mijn racefiets een grote beurt zodat dat technisch honderd procent in orde is. Ik monteer op mijn fiets een achterdrager en een stuurtashouder. Door mijn ervaring bij vorige fietstochten weet ik wat ik wel en zeker ook niet mee moet nemen indachtig het gezegde; "alles wat je thuis laat is meegenomen". De bagage bestaat uit een stuurtas en twee achtertassen met daarboven op het trekkerstentje, het zelfopblaasbaar slaapmatras en de slaapzak. Het totale gewicht is ongeveer zestien kilogram.
Voor de terugkeer vanuit Santiago naar Nederland zijn er verschillende mogelijkheden. Men kan terug fietsen, de trein of het vliegtuig nemen. Er is ook een mogelijkheid met de autobus, maar er is vooraf geen garantie dat je fiets ook meekan. Alleen vanuit Santander of LogroÒo is er een fietsbus van Cyclotours. Ik reserveer deze bus voor zaterdag 14 juli vanuit LogroÒo. Dit betekent een extra afstand van ongeveer 700 kilometer. Ik volg hierbij de ook in het routeboekje beschreven Cantabrica-route.
Vertrek
Ik vertrek op vrijdag 7 juni. Vanaf Rijkevorsel volg ik de in de routeboekjes beschreven route. Deze is zeer gedetailleerd omschreven met veel informatie over de omgeving en de plaatsen die men passeert. Tevens is aangegeven wat voor voorzieningen er aanwezig zijn. De route volgt zoveel mogelijk rustige toeristische wegen en fietspaden. De bedoeling is om ongeveer 100 km per dag af te leggen maar dat is ook afhankelijk van de mogelijkheden voor overnachting. In principe zal ik zoveel mogelijk kamperen.
 Ik neem de mij bekende camping in Geraardsbergen. Het is nog zeer rustig in deze periode. De volgende camping is in Honnecourt-sur-Escaut, ten zuiden van Cambrai. Bij aankomst in Compiègne blijkt dat de camping dit jaar is opgeheven. Ik rijd via de mooie omgeving rond Parijs door tot Clermont en neem een hotelkamer in het Etap-hotel. Een goede keuze want het is 's avonds koud en het regent voortdurend. De volgende dag steek ik de Seine over en rijd door tot de camping in Condé-sur-Vesgre. Om te gaan eten moet ik acht kilometer afleggen naar Houdan. Via Chartres rijd ik tot de camping in Châteaudun. De Nederlandse buren nodigen mij uit voor de koffie. Daarna volg ik het mooie groene dal van de rivier Le Loire via Vendôme naar de mooie camping in het wijnstadje Vouvray oostelijk van Tours.
|
|
Tot nu toe was er steeds veel tegenwind en het was vrij koel. Het is nu zonniger en warmer geworden. Ik heb slecht geslapen door het gebrul van de kikkers in de naastgelegen rivier. De volgende camping is in St.Georges-les-Baillargeaux met een mooi uitzicht op het in de avond prachtig verlichte pretpark Futuroscope. Via Poitiers en een heuvelachtige route met oude stadjes bereik ik Nanteuil-en-Vallée. Op de camping staan enkel zigeuners. Ik rijd door tot in Valence en overnacht in een z.g. chambre d'hôte. Het is een kamer met ontbijt in een prachtige oude boerderij.
 Na een prima ontbijt vervolg ik de route tot aan de camping in St.Aulaye. Ik bereik nu de streek van de Bordeaux wijnen. Een mooi gebied met vele wijnchateaux en oude stadjes. Na Cadillac verandert het landschap en wordt vlakker met veel dennenbossen. Het is het gebied van Les Landes. In Hostens is de camping nog gesloten. Op aanraden van een Nederlandse cafébaas in Moustey ga ik naar een kleine en zeer sobere camping in Pissos.
Het is eenzaam en verlaten op de camping in het donkere dennenbos. Ik ben de enige kampeerder en voel mij niet veilig. Dit moet ik niet meer doen. De route gaat via kaarsrechte lange wegen door een dunbevolkt gebied. Na Dax verandert het landschap en wordt het weer heuvelachtiger. Ik stop in Sorde l'Abbaye. De camping is nog gesloten. Een oudere man vertelt mij dat er ook een refugio is voor pelgrims naar Santiago. Hij blijkt zelf de beheerder te zijn van deze mooie refugio en ik besluit hier te overnachten. Ik ben de enige gast. De beheerder zorgt voor een drietal eieren en deze avond eet ik een zelf klaargemaakte uitsmijter.
 Ik besluit om de Navarra route te volgen omdat dat de oorspronkelijke middeleeuwse pelgrimsroute is. In St.Palais doe ik de twee overbodige routeboekjes op de post, dat scheelt 800 gram aan bagage. Na een korte rit neem ik de mooie kleine camping in St.Jean-Pied-de-Port aan de voet van de Pyreneeën. Hier komen de verschillende routes uit West Europa samen en gaan verder als één route door Spanje, de Camino de Santiago.
Bijna direct vanaf de camping begint de klim van 27 km naar de pashoogte van de Alto Ibañeta (1057 mtr.). Het is een klim met enkele steile stukken van 10%. Op de top is het nog mistig. Na de top passeer ik het bekende klooster van Roncesvalles. In Puente la Reina neem ik de refugio. Het is al druk met pelgrims, vooral wandelaars. Ik slaap met nog 11 personen in een slaapzaal met stapelbedden. Om 05.30 uur loopt er een wekker af. Je bent in ieder geval op tijd wakker. De meeste pelgrims vertrekken vroeg om te profiteren van de morgenkoelte. Zoals steeds vertrek ik zelf om 07.00 uur.
Het landschap is heuvelachtig met veel groen. De wijngaarden worden afgewisseld met graanvelden en weiden. Via Logroño, bereik ik de camping in Najera. Deze is gelegen in een oude arena voor de in Spanje zo populaire stierengevechten. Er zijn maar weinig campings langs de route. Het is het mooie gebied van de bekende Rioja wijnen. De weg stijgt met vele beklimmingen en veel vals plat naar een hoogte van 1000 meter. De stad Burgos is zeer druk en gevaarlijk voor fietsers. Ik verlaat de stad zo snel mogelijk en stop in Tardajos. In de kleine refugio wordt mij als fietser de toegang geweigerd en word ik doorverwezen naar de particuliere refugio in Rabé-de-Los-Calzadas.
Meseta
 Nu volgt de door pelgrims gevreesde hoogvlakte, de Meseta. Eindeloze dorre vlakten tot aan de horizon met in de zomer dikwijls een verzengende hitte. Het weinig bevolkte gebied wordt Tierra de Campos genoemd. In Carrión de los Condes stop ik bij de camping. Een vieze camping met veel luidruchtige vaste bewoners. Ondanks dat ik al heb betaald besluit te overnachten in de refugio. In het vervolg zal ik eerst naar een refugio gaan en daarna pas iets anders zoeken. Door deze verlaten streek met af en toe een herder met zijn schaapskudde bereik ik het oude vestingstadje Mansilla de Las Mulas en neem de refugio. Als er veel wandelaars komen moet ik op een matras op de grond slapen.
|
