Wieler Toer Club De Hellen

In 2013 had ik me opgegeven om met de 27 groep deze tocht (voor mij een monstertocht) van 214 km te gaan rijden. Bij de Deel aangekomen hoorde ik toen dat slechts twee mensen van de 27 groep zich hadden opgegeven nl. Corry en ondergetekende. We waren toen genoodzaakt om de 156 km te rijden want met de snelle groep meerijden was voor ons geen optie. Dat was ook een leuke tocht maar eigenlijk niet onze bedoeling. Corry en ik hebben toen samen de afspraak gemaakt dat wij in 2014 wel de 214 km zouden gaan rijden, maar dan met een extra lunch buiten de twee pauzes die in deze tocht normaal zijn opgenomen. Na wat rondvragen van Corry bleek dat er best wel belangstelling was voor zo'n groep.
Tijdens de woensdagochtendrit van de arbeidsvrijgestelden werd er al vooruit gekeken naar de rit van zaterdag want de weersites op het internet voorspelden niet veel goeds. Er werd dan ook afgesproken door Corry en Govert dat ze vrijdagavond samen nog even zouden overleggen. Vervolgens zouden dan alle mensen die zich voor de 27 groep hadden opgegeven een mail ontvangen met informatie over wat er die zaterdag zou gaan gebeuren. Tot mijn verbazing ontving ik vrijdagmiddag al een mail van Govert met de groepsindeling e.d., dus Govert had er het grootste vertrouwen in dat het allemaal goed zou komen.
Toen ik op de dag zelf om 6.00 uur even naar buiten ging regende het nog maar de weergoden hadden voorspeld dat het al vrij vroeg droog zou worden en de gehele dag ook droog zou blijven met een temperatuur rond de 24 graden. Er stond wel een stevige wind en ik had dus al wel in de gaten dat, ondanks dat het zaterdag was, het voor mij toch wel een werkdag zou gaan worden, want het spreekwoord zegt: "Hoge bomen vangen veel wind".
Om 7.15 uur was het tijd om naar de Deel te rijden en was het opgehouden met regenen. Zouden de weergoden gelijk krijgen?. Toen iedereen de onkosten voor de tocht aan Govert betaald had werden de groepen gemaakt. De normale (voor ons snelle groep) bestond uit dertien leden met als wegkapitein Raymond. Onze groep (27 groep) onder leiding van Govert bestond uit dertien leden van WTC de Hellen en een gastrijder.
Om stipt 7.30 zijn we vertrokken. Aan het einde van de Ringbaan Zuid in Tilburg passeerden wij al onze snelle groep want die had al vrij vroeg te maken met materiaalpech. Joop maakte van de nood een deugd door van onze groep een paar foto's te maken. Een klein stukje verder moesten we over een wildrooster waar ik best schrik van had. Een paar weken geleden had ik op dit rooster een zwieper gemaakt die me nog lang bij zou blijven. Ik moet er wel even bij vermelden dat het rooster op dat moment nat was. Ook een ander lid (of misschien meerdere leden) van WTC de Hellen zijn op dit rooster al eens gevallen met vervelende gevolgen. Een gewaarschuwd man of vrouw telt voor twee dus werd er de snelheid even uit gehaald bij het passeren van dit rooster. Toen we in Berkel Enschot waren was het goed te zien dat het de afgelopen nacht flink geregend had want de weg was er goed nat en het water spetterde flink omhoog op onze fietsen en kleding. Maar ook dat mocht de pret niet drukken want wij toerfietsers zijn nu eenmaal geen watjes. Wij vervolgden onze weg via plaatsen als Drunen, Heusden en Aalburg en arriveerden na ruim 61 km bij onze eerste pauzeplaats.

We zijn toen bij Gorinchem de brug over gegaan en zijn via Giessenburg en Bleskensgraaf naar Kinderdijk gereden via prachtige landwegen. In Kinderdijk bij de molens was het best druk want er was net een bus met mensen uit Japan(?) aangekomen en die hadden zoiets natuurlijk nog nooit gezien en waren dan ook volop bezig met het maken van foto’s. Ik zag dat sommigen van die mensen ook foto’s van ons maakten.

Vanaf Kinderdijk hebben we toen een heel stuk langs de rivier de Lek gereden met prachtige uitzichten. We passeerden plaatsen zoals Groot-Ammers en Noordeloos en na 122 km waren wij bij het restaurant waar wij gezamenlijk zouden gaan lunchen.

Voor onze lunch was een afspraak gemaakt bij partycentrum restaurant “Onder de Linden” in Hoornaar. Wij gingen buiten op het terras zitten maar al vrij snel was er een serveerster die ons vertelde dat de tafel voor ons binnen al klaar stond. Er was volop keuze en voor ieders wat wils zoals soep, tosti, uitsmijter, broodje hamburger of vis. Toen we af gingen rekenen bleek dat de serveerster alles op één kassabon had gezet. Het duurde daarom wel even voordat iedereen betaald had, want het was voor haar een hele puzzel.

Vanuit Hoornaar vertrokken we met een beetje de wind schuin in de rug. De route was nog steeds heel mooi en afwisselend. Op een gegeven moment zagen we ook een groot aantal ooievaars in de lucht. We passeerden plaatsen waarvan ik de naam nog nooit had gehoord zoals Hoogblokland en Rumpt. Via Zaltbommel en Hedel arriveerden we na 175 km bij onze laatste pauzeplek.

Onze laatste pauzeplek was café “Het Veerhuis” in Bokhoven. Op het terras met wederom een prachtig uitzicht over het water genoten we van een glaasje fris. Een paar mensen van ons nuttigden een lekker glaasje bier (ik dacht oud bruin) wat blijkbaar goed is om de batterij voor het laatste stukje weer op te laden.

Na een kwartiertje reden we weg voor de laatste 40 km. We hadden de wind grotendeels op kop maar dat mocht de pret niet drukken. Via ‘s-Hertogenbosch reden we naar Helvoirt en Udenhout en zo terug naar Tilburg. Ook nu moesten we weer over dat vervelende wildrooster maar gelukkig is iedereen op de fiets blijven zitten. Om 17.35 uur was ik weer thuis.

Later op de avond las ik op Facebook dat de snelle groep tot twee maal toe lek had gereden en dat zij om 16.15 uur weer in Goirle waren.

Ik wil Corry en Govert bedanken voor het organiseren van deze hele gezellige dag met de 27 groep die zeker voor herhaling vatbaar is.